Programma 2021

L'endémisme des plantes succulentes à Madagascar (fr)

Endemische succulente planten van Madagascar

Norbert Rebmann is professor emeritus aan de Universiteit Paris-Est Créteil, voorzitter van de afdeling Cactus en Succulenten binnen de SNHF (de nationale vereniging voor tuinbouw in Frankrijk), secretaris van de vereniging AJEM (vrienden van de exotische tuin in Monaco) en Officier in de orde van Verdienste voor de Landbouw. De heer Rebmann is vaak in Madagascar geweest, tot nu toe 16 keer. Hij heeft er de unieke flora bestudeerd en naar nieuwe soorten gezocht. 2 soorten dragen zijn naam en hij heeft tevens een dertigtal nieuwbeschrijvingen gepubliceerd.

Het “rode eiland” zoals Madagascar soms genoemd wordt, heeft een heel specifieke vegetatie met een groot aantal endemische plantensoorten. Tijdens de lezing worden de verschillende milieus onder de aandacht gebracht zoals:
• de “Tsingy”, door de erosie gebeeldhouwde kalksteen gebergten met hun specifieke vegetatie zoals pachypodiums en euphorbia’s, die daar groeien op een mager laagje humus,
• de “Inselbergen”, hoogvlakten met een wonderlijke vegetatie die volledig aangepast is aan deze rotsachtige biotoop met voornamelijk aloë’s, pachypodiums en euphorbia’s,
• de “Bush” in het zuid-westen met de typische roodachtige zandvlakten waarop enorme exemplaren van Didiera en Alluaudia zich thuis voelen,
• en verder het zandsteenreliëf wat eruitziet als grote ruïnes zoals de Isalo et de Makay met prachtige pachypodiums, aloë’s en opmerkelijke geofyte euphorbia’s.

The best of Western Cape Haworthies (en)

Haworthia's van de West-Kaap

Jakub Jilemicky is afgestudeerd in Internationale Territoriale Studies, met als hoofdvak toerisme. Zijn eindwerk ging over specifieke aspecten van het Zuid-Afrikaanse toerisme, wat leidde tot zijn interesse in de studie van Haworthia, Gasteria, Astroloba en Conophytum, waar hij zich al een aantal jaren mee bezig houdt. Hij bracht meer dan 2 jaar door in Zuid-Afrika en bezoekt het land regelmatig. Hij heeft andere landen in zuidelijk Afrika bereisd : Namibië, Botswana, Zambia en Zimbabwe, vooral als toeristengids. Hij heeft een bekende website haworthia-gasteria.blogspot.com gewijd is aan de geslachten Haworthia, Astroloba en Gasteria.

Jakub's toespraak "The best of Western Cape Haworthias", toont ongeveer 300 foto's, meestal haworthia's maar ook conophytums, asteria's, astroloba's etc. In deze lezing laat hij de grote verscheidenheid aan sappige flora van dit deel van Zuid-Afrika zien, met een bezoek aan Namaqualand, het Wijnland, de Tuinroute, de Kleine Karoo en ten slotte de Grote Karoo.

Die Sonora-Wüste sowie angrenzende Regionen im Wechsel der Jahreszeiten (d)

De Sonora-woestijn en de aangrenzende regio's in de wisseling van de seizoenen

Dankzij zijn moeder, die verschillende echinopsissen op de vensterbank hield, had Klaus reeds als kleine jongen zijn eerste contact met de doornige woestijnbewoners. Vooral de nachtelijke, geurende bloemen waren een openbaring. Toen dat gebeurde, had het cactusvirus hem te pakken en het is onmogelijk om zich zijn leven zonder dat virus voor te stellen. Het vergezelt hem al bijna 50 jaar. Hoewel er een korte periode was waarin andere prioriteiten zoals werk, vriendin, vrouw en kinderen de voorrang kregen, weerhield dit hem er niet van om al op jonge leeftijd zijn eigen kleine kas te bouwen. In die tijd werden bijna uitsluitend planten uit Zuid-Amerika verzameld. De geslachten Rebutia en Sulcorebutia hadden zijn voorkeur. Natuurlijk werd elk exemplaar uitgebreid gefotografeerd en geobserveerd. Verschillende reizen met cactusvrienden door Mexico leidde tot de liefde voor het geslacht Astrophytum. Deze is tot op heden gebleven en in twee gedrukte publicaties gepresenteerd. Al jaren maken lezingen ter gelegenheid van cactustentoonstellingen en op bijeenkomsten van cactusvrienden deel uit van het dagelijks leven. Door zijn professionele carrière als projectmanager voor SAP kon hij meer dan twee jaar lang regelmatig in Arizona te werken. De schaarse vrije tijd werd altijd gebruikt voor bezoeken aan cactussen of voor excursies in de omgeving. Het resulterende beeldmateriaal wordt getoond in de presentatie.

Klaus-Peter Kleszewski zal in zijn lezing de jaarlijkse cyclus en de veranderende facetten van de Sonora en de aangrenzende regio's laten zien. Vanaf de wintermaanden en de daarmee samenhangende rustperiode van de planten gaat het naar het voorjaar met de kortstondige bloei van wilde bloemen, die de halfwoestijn veranderen in een zee van kleuren. Met de stijging van de temperatuur verandert het uitzicht van het landschap. Tegelijkertijd begint de bloei van de cactussen in het woestijngebied en in de omliggende bergen. De lezing omvat planten van de geslachten Opuntia, Echinocereus en Carnegia, om er maar een paar te noemen. De lezing wordt afgesloten met indrukken uit de nazomer en de bijbehorende bloei van de ferocactussen. Naast een aantal plantengeslachten zullen ook de indrukwekkende, imposante landschappen uit Arizona, Nevada en Utah worden getoond.

Uruguay in een notendop (nl)

Beroepsmatig ben ik jarenlang bedrijvig geweest in de chemische sector, zowat de helft van mijn carrière. De andere helft ben ik als zelfstandige door het leven gegaan, hier dan in een geheel andere branche: die van de inlijstsector en de kunst, met een eigen galerij. Dit heb ik allemaal achter mij gelaten en ben dan “op rust” gegaan. Alleen, dat woord rust maakt mij zelf rusteloos! Gelukkig ontdekte ik zo een 38 jaar geleden het woord “cactus”. Daardoor wist ik ook al dat ik later, na de actieve carrière, nog steeds die geweldige hobby zou kunnen verderzetten waar ik al die tijd met zoveel plezier zoveel uren had aan besteed. Door onze reizen (ons = mijn vrouw en ik) was ik ondertussen ook begonnen met voordrachten samen te stellen over al de ontdekkingen die we deden in voornamelijk Zuid-Amerika. Daar kruipt veel tijd in maar geeft ook veel voldoening. Verder ben ik een fervente wandelaar, een papa van twee kinderen, een opa van drie kleinkinderen, één van de vier engelbewaarders van onze ouders die nog steeds onder ons zijn, en nog wel wat andere activiteiten! Wat zal ik morgen zoal ga doen, is dan ook altijd al op voorhand ingevuld en bij elke leegte duiken we gewoon de serre in, altijd rust brengend en altijd weer leerrijk. Leve onze hobby!

Als titel van de lezing hou ik het op “Uruguay in een notendop”. Even had ik gedacht van er “in een Notodop” van te maken, vanwege de toch wel vele notocactussen die we er tegenkwamen, maar uiteindelijk was het toch meer dan alleen maar notocactussen! Als gymnocalyciumliefhebber heb ik de behoefte om zoveel mogelijk van deze planten op te zoeken op de standplaatsen. In Argentinië hebben we al vele van deze plaatsen bezocht, dus wat afwisseling kan geen kwaad. Daarbij komt nog dat er al een hele tijd sprake is van de slechte toestand van de vindplaatsen: wat is er van waar? Daarop probeer ik hier een antwoord op te geven of alleszins een idee te vormen hoe dat de populatie er in dit land voorstaat. Daarom de notendop, zoveel mogelijk weergeven in een toch betrekkelijk kleine tijdspanne. Er staan immers ook nog frailea's, opuntia's en cereussen op de menu. We zullen er het beste van proberen te maken!