2019 nl

The new taxonomy of the Cactaceae and its implications (en)

De nieuwe taxonomie van de Cactaceae en de gevolgen daarvan

Joël Lodé is een naturalistische avonturier uit Nantes, Frankrijk, geboorteplaats van Jules Vernes. Geïnspireerd door de avonturen van Jules Verne heeft hij de wereld rondgereisd op zoek naar avontuur, waaronder een fietstocht rond de wereld die in 1975 begon. Dit leidde tot de eerste ontmoeting met zijn eerste cactus in Californië, een onaangename ontmoeting door een lekke band! Hij heeft in vele landen lezingen gegeven over cactussen en andere vetplanten. Hij publiceert ook het kwartaalblad "International Cactus Adventures" en beheert de website Cactus-Adventures.com. Hij heeft verschillende boeken geschreven waaronder "Succulent Plants of the Canary Islands", "Succulent Plants of Socotra" en meer recentelijk "Taxonomie of the Cactaceae" in twee delen. Een resoluut moderne, pedagogische en vooral zeer persoonlijke manier om de nieuwe taxonomie van de Cactaceae en de implicaties ervan te presenteren, dat is wat deze conferentie voorstelt. De lezing is helemaal anders qua concept en presentatie. Onverwacht, zelfs voor een onderwerp dat niettemin ernstig is: de classificatie van cactussen, nieuwe DNA-gegevens, maar ook de geheimen van een stekelige wereld die vele verrassingen bevat...

Ein Leben mit Kakteen (de)

Een leven met cactussen

Verzamelen zit de mensen in het bloed. Daar waar we oorspronkelijk voedsel verzamelden om te overleven, heeft het verzamelen in de geïndustrialiseerde landen een gans andere betekenis. Veel van mijn cactusvrienden verzamelen cactussen en andere succulenten sedert meerdere decennia, sommigen zelfs sedert een halve eeuw of langer. Over het algemeen weten ze nog hoe ze daartoe gekomen zijn. Soms was het een bewuste keuze, soms gewoon toeval.

In mijn audio-visuele voorstelling toon ik aan de hand van beelden en films van mijn verzameling en van mijn reizen naar Noord- en Zuid-Amerika en naar Zuid-Afrika, hoe de hartstocht voor cactussen en succulenten er kan uitzien, hoe ze zich ontwikkelt en wat ons aan deze planten interesseert. Het bezoek aan de woestijnen en halfwoestijnen waar deze planten groeien toont ons hun aanpassingsvermogen en de strategieën waarmee ze de ongunstigste omstandigheden trotseren. Daarbij zullen we de woestijnen in de VS bezoeken, en ook beelden zien van de fascinerende landschappen in de Chileense Atacama, de hooglanden van Argentinië, Bolivia en Peru. Ook de systematiek en de naamgeving komen aan bod. We zien voorbeelden van extreme bedoorning, bijzondere aanpassingen aan de het leefgebied en natuurlijk wondermooie bloemen. Maar we zullen ook de veranderingen door menselijke ingrepen in de landen van oorsprong en niet in het minst van de klimaatsverandering onder ogen moeten zien.

Niet in het minst heeft ons verzamelen te maken met verplichtingen. We hebben lang geleden een beslissing genomen toen we deze planten uitgekozen hebben.

Ons verzamelen heeft niet in de laatste plaats te maken met betrokkenheid. We hebben lang geleden een beslissing genomen door deze interessante planten te selecteren. Onze acties en acties worden er grotendeels door bepaald. We hoeven of willen niet langer elke nieuwe trend volgen. We hoeven niet langer af te wegen of we de juiste beslissing hebben genomen en zoeken naar steeds nieuwe, zogenaamd betere mogelijkheden. We weten dat we de juiste hebben gekozen en hebben een verdiept gevoel van tevredenheid in onze passie voor de cactussen. Wij hebben de mooiste hobby die u zich kunt wensen.

Mist (nl)

Paul Klaassen, geboren in Nederland, won zijn eerste cactusshow op school in 1959. Als verjaardagsgeschenk maakte zijn opa hem lid van Succulenta in 1963. Met zijn familie verhuisde hij eerst naar Denemarken en later naar Engeland, waar hij nog steeds woont. In 1997 maakte Paul zijn eerste cactusreis doorheen New Mexico, Arizona, Utah en Colorado. Deze reis wakkerde zijn passie aan om cactussen in hun habitat te zien eerder dan in potten thuis. Sedertdien is Paul op zoek gegaan naar cactussen en andere succulenten in Zuid-Afrika, Namibië, Zuid-Amerika (Argentinië, Bolivië, Brazilië, Chili en Peru) en Noord-Amerika (USA, Mexico en Cuba). Paul publiceert zijn reiservaringen in The Cactus Trip Diaries, te lezen op het internet: pkcactus.wordpress.com.

Tijdens mijn reizen in verschillende ‘cactus en vetplant’ landen neem ik altijd de GPS co-ordinaten op waar ik planten fotografeer. Na reizen in de Chileense Atacama woestijn en in de Mexicaanse staten van Baja California viel het mij op dat de planten vaak in dichte mist groeiden en dat de breedtegraden zowat hetzelfde waren, behalve dat de eerste ten zuiden van de evenaar groeiden terwijl die van Mexico op het noordelijk halfrond groeien. De keerkringen komen voor rond 23o 26’, maar in werkelijkheid varieert dit tussen de 22 en 24.5 graden. Na een beetje zoeken op het Internet leerde ik dat de droogste delen in de wereld rond de Steenboks- en Kreeftskeerkring voorkomen, ideaal voor vetplanten inclusief cactussen. Waar een koude golfstroom dicht langs het warmere land loopt heeft dit vaak mist tot gevolg. Ik fotografeerde die planten dus in mistwoestijnen. Na nog meer speuren op het Internet bleek dat er ook een belangrijke mistwoestijn langs de kust van Namibië loopt,  dus daar moest ik ook naar toe.

Mijn voordacht laat zien hoe de mist er voor zorgt dat planten hier kunnen groeien en welke planten we daar zagen.

Rebutias Then and Now (en)

Rebutia's vroeger en nu

Ralph Martin is professor emeritus Computerwetenschappen aan de Universiteit van Cardiff. Sinds zijn schooljaren verzamelt hij cactussen en vetplanten. Hij is lid van de BCSS, DKG, CSSA en andere gespecialiseerde verenigingen. Hij geeft regelmatig lezingen aan BCSS-afdelingen over cactussen en vetplanten en hoe ze te kweken en over zijn reizen naar hun groeiplaatsen. Cactusliefhebbers kennen Ralph uit "Ralphs Martin's Field Number Database". Hij heeft regelmatig planten voor uitwisseling met andere liefhebbers - kijk naar zijn website!

De lezing die Ralph Martin zal geven gaat over het geslacht Rebutia en de planten die erin werden opgenomen, zowel in het verleden als nu: Rebutia, Aylosteria en Mediolobivia (en andere). DNA bewijs wordt kort samengevat, waaruit blijkt dat Aylostera en Mediolobiva nauw verwant zijn aan elkaar, maar vrij ver van de "echte" Rebutia's staan. Hij zal dan eindigen met een paar portretten van verschillende echte Rebutia's en Aylostera's / Mediolobivia's, en enkele observaties.

Le déménagement du Centre Botanique de Monaco (fr)

De verhuizing van de Centre Botanique van Monaco

Reeds sedert mijn prille jeugd ben ik geïnteresseerd in de dieren- en plantenwereld. Deze interesse heeft mijn studiekeuze bepaald en leidde tot een Master in de Levens- en Aardwetenschappen. Vooral het behoud en de bescherming van de soorten ligt mij nauw aan het hart. In 2009 heb ik het team van de Jardin Exotique vervoegd en zo mijn kennis over de succulente planten uitgebreid en ontdekt wat er reeds verwezenlijkt werd op gebied van soortenbehoud en -bescherming. Het gevarieerde en motiverend werk laat me toe te evolueren binnen een gebied dat me fascineert.

In het kader van een globaal project voor de herinrichting van de westelijke toegang van het Vorstendom Monaco moesten de voormalige kassen van de Jardin Exotique worden verhuisd. De eerste spadesteek werd gezet in september 2015, de inhuldiging van de Centre Botanique vond plaats op 31 oktober 2017. Alles samen hebben we 10.500 planten verhuisd, 10.000 planten in pot en 500 planten in volle grond wat neerkomt op 80% van het werk. Deze verhuizing vergde 3 jaar werk, waarvan één jaar ontwerp. Om bezoeken mogelijk te maken werd het Centre Botanique volledig herdacht.